Polityka energetyczna jest kompetencją zarówno UE, jak i państw członkowskich. Aktualne propozycje zmian w dyrektywie EPBD (Dyrektywa w sprawie efektywności energetycznej w budynkach) odzwierciedlają ambicje UE w dziedzinie ochrony klimatu i energii. W październiku 2020 r. Komisja opublikowała ocenę, która wykazała, że obecne cele UE dotyczące efektywności energetycznej nie są wystarczające. Dlatego zmieniona dyrektywa EPBD wymusza dalsze środki na poziomie UE, zgodnie z rozporządzeniem dotyczącym zarządzania unią energetyczną.
Dyrektywa EPBD i dekarbonizacja budynków.
Budynki stanowią ważną część infrastruktury lokalnej, ale brak wystarczających standardów dotyczących głębokiej renowacji jest problemem, z którym zmaga się każde państwo członkowskie UE. Jego przyczyny są głównie pozaekonomiczne i dotyczą wszystkich państw członkowskich. Jeśli Unia Europejska ustanawia wspólne ramy dotyczące dekarbonizacji budynków i powiązanych wymagań, przy jednoczesnym uwzględnieniu ich dostosowania do warunków krajowych, to przyniosłoby to potrzebne zaufanie dla wszystkich podmiotów zaangażowanych w renowację i budownictwo, a także przewidywalność i gotowość-od globalnego przemysłu do lokalnego i krajowego biznesu, prywatnych inwestorów i instytucji finansowych. Dotychczasowe doświadczenia w realizacji długoterminowych projektów.
Budynki odpowiadają za 40% zużywanej energii.
Wniosek o zmianę dyrektywy jest istotny, ponieważ budynki stanowią znaczącą część zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. W UE, ogrzewanie, klimatyzacja i ciepła woda użytkowa stanowią aż 80% energii zużywanej przez gospodarstwa domowe. Dla zwiększenia odporności Europy konieczna jest przebudowa budynków, aby stały się one bardziej energooszczędne i mniej uzależnione od paliw kopalnych. Przebudowa ma kluczowe znaczenie dla ograniczenia zużycia energii, emisji i obniżenia rachunków za energię, a także przyczynia się do tworzenia miejsc pracy i wzrostu gospodarczego. W związku z długim okresem potrzebnym na zmiany w sektorze budowlanym konieczne jest skoordynowane wdrożenie dyrektywy, aby osiągnąć cele pakietu „Ready for 55″.
Dyrektywa EPBD w budownictwie przemysłowym i magazynowym.
Założenia dyrektywy są proste. Od 2028 roku każdy nowy budynek musi być zeroemisyjny. Wymusi to na deweloperach i inwestorach stosowanie rozwiązań zrównoważonych. Bez takich rozwiązań jak energooszczędne oświetleniem panele fotowoltaiczne, czy pompy ciepła nie będzie możliwości uzyskać zeroemisyności.
Zdecydowana większość budynków standardu klasy A, budynków przemysłowych spełnia aktualne wymagania środowiskowe. Właściciele obiektów świadomi zmian, inwestują w rozwiązania energooszczędne. Starsze obiekty są regularnie udoskonalane. Wymieniane są instalacje oświetlenia, modernizowane układy grzania. Zastosowanie do takich budynków będzie miała Fala Renowacji Europejskich.
Projekt dyrektywy w zdecydowanej większości odnosi się do budynków publicznych i mieszkalnych. Obiekty przemysłowe są potraktowane delikatnie. W kontekście takich budynków zmiany głównie dotyczą świadectw energetycznych. Zmiany przepisów została pozostawiona lokalnym władzom i samorządom.
Ponieważ skuteczne wdrożenie tej dyrektywy uzależnione jest od władz lokalnych i regionalnych, należy konsultować się z nimi i angażować je w działania – jeśli zajdzie taka potrzeba i w zgodzie z mającym zastosowanie ustawodawstwem krajowym – w sprawach dotyczących planowania, opracowywania programów służących udostępnianiu informacji, szkolenia i podnoszenia świadomości oraz w sprawie wdrażania niniejszej dyrektywy na szczeblu krajowym lub regionalnym. Takie konsultacje mogą także służyć promowaniu udzielania odpowiednich wskazówek lokalnym planistom i inspektorom budowlanym, by mogli wykonywać konieczne zadania. Państwa członkowskie powinny ponadto umożliwiać architektom i planistom rzetelne rozważenie zastosowania optymalnej kombinacji i ulepszeń w zakresie efektywności energetycznej, wykorzystywania energii ze źródeł odnawialnych oraz systemów ciepłowniczych i chłodniczych na etapie planowania, projektowania, wznoszenia i renowacji stref przemysłowych.
Europejska Fala Renowacji, a Dyrektywa EPBD.
Europejska fala renowacji to wspólna inicjatywa Unii Europejskiej, której celem jest zwiększenie tempa renowacji budynków w całej UE, aby przyczynić się do osiągnięcia celów klimatycznych. Różnice pomiędzy starszymi obiektami a nowym budownictwem przemysłowym opisałem w artykule HISTORIA CZY NOWOCZESNOŚĆ. W ramach tej inicjatywy państwa członkowskie UE są zachęcane do działania na rzecz poprawy efektywności energetycznej budynków i redukcji emisji gazów cieplarnianych. Działania te obejmują m.in.: wspieranie finansowe dla remontów i modernizacji, zwiększenie świadomości społecznej dotyczącej znaczenia renowacji, stworzenie jednolitych standardów i wymagań dla renowacji, a także wspieranie badań naukowych i innowacji w tej dziedzinie. Celem jest stworzenie bardziej zrównoważonej, efektywnej i konkurencyjnej Europy, która będzie miała mniejszy wpływ na środowisko naturalne i będzie lepiej przygotowana na wyzwania związane ze zmianami klimatu.
Europejska fala renowacji to również wysiłek na rzecz modernizacji budynków przemysłowych w Europie w celu zwiększenia ich efektywności energetycznej i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. W ramach tej inicjatywy zachęca się do renowacji budynków przemysłowych, w tym magazynów, hal produkcyjnych, zakładów przemysłowych i fabryk, aby stały się bardziej zrównoważone pod względem energetycznym.
Budynki odpowiadają za 36% emisji CO2.
Budynki przemysłowe stanowią znaczący udział w łącznej konsumpcji energii w Europie i stanowią ważne miejsce, gdzie można wdrożyć działania w celu poprawy efektywności energetycznej. Renowacja tych budynków może przynieść wiele korzyści, w tym obniżenie kosztów energii, zwiększenie komfortu i bezpieczeństwa pracy oraz poprawę jakości środowiska.
W celu wspierania renowacji budynków przemysłowych UE oferuje wiele programów finansowania i inicjatyw, które pomagają w realizacji tych działań. Celem jest stworzenie bardziej zrównoważonej i niskoemisyjnej Europy, a także zapewnienie lepszej jakości życia dla mieszkańców i pracowników.
Silne sygnały regulacyjne dotyczące zarówno istniejących budynków, jak i nowych inwestycji, będą zachęcać do modernizacji i przyczynią się do powstawania nowych miejsc pracy, wspierania innowacji, wzrostu korzyści z rynku wewnętrznego dla produktów i urządzeń budowlanych oraz poprawy konkurencyjności sektora budowlanego i powiązanych branż. Wzmocnienie “wspólnego języka” i dostępności do informacji pozwoli także na redukcję emisji gazów cieplarnianych w sposób efektywny kosztowo, np. dzięki skali.
