Jak to jest zrobione? Posadzka betonowa, przemysłowa.

Jeden z najbardziej doświadczonych menadżerów polskiego przemysłu magazynowego powiedział mi kiedyś, “Michał, posadzka to najważniejszy element budynku”. Tamten słowa zmienił moje postrzeganie budynków magazynowego i ich funkcje. Od tamtej pory to nie budynek był dla mnie najważniejszy, a przestrzeń, która rozwiązuje problemy przedsiębiorców, rozwoju biznesy oraz kreuje rozwój gospodarki.

Posadzka przemysłowa, jaka powinna ona być.

Standardowy budynek magazynowy klasy A, realizowany jest z płaską posadzkę betonową, bezspoinową o nośności minimum 5 ton/m2.

I w zasadzie tyle interesuje potencjalnego najemcę.

Co się jednak za tym kryje?

Posadzka betonowa, z czego to jest zrobiona?

Oczywiście z betonu. Beton to w uproszczeniu mieszanka cementu, kruszywa i wody. Znaleźć się w niej mogą również różnego rodzaju dodatki i domieszki.

Na studiach budownictwa spędziłem bardzo dużo czasu, ucząc się o jego właściwościach. Technologia betonu to był mój jeden z ulubionych przedmiotów. Poza tym wiele właściwości tego materiału poznałem na przedmiotach, Materiały Budowlane, a nośność takich konstrukcji uczyłem obliczać się na Konstrukcjach betonowych.

Nie chcę tutaj wykładać całej tej opanowanej bezcennej wiedzy. Magię wiązań chemicznych pozwól, że pominę, a zainteresowanych odsyłam do literatury, albo to stron producentów, np.: Lafarge lub Cemex

Dodatkowym elementem w posadzkach jest zbrojenie. Kiedyś, dawno, dawno temu, wykorzystywano do tego zwykle pręty zbrojeniowe, na zdjęciu poniżej po lewej. Natomiast wraz z rozwojem technologii do mieszanki betonowej, zaczęto dodawać zbrojenie rozproszone. Zbrojenie rozproszone to nic innego jak drobne cieniutkie pręty stalowe lub włókna z tworzyw sztucznych, lub szklanych. dla zainteresowanych dość obszerny wpis na blogu MGPROJEKT.

Beton, wraz ze zbrojeniem zapewniają posadzce odpowiednią nośność. Oznacza to w uproszczeniu, że po ustawieniu na takiej posadzce towaru, nie zniszczy się ona, nie pęknie lub po fachowemu nie ulegnie degradacji.

Podłoże pod posadzkami betonowymi ma spełniać odpowiednie parametry. Posadzka to jedna wielka płyta, ułożona na nim. To podłoże jest dla niej podporą. Należy pamiętać, że jak to podparcie nie będzie wykonane poprawnie, to, pomimo spełnionych parametrów nośności betonu, płyta posadzki i tak popęka. Będzie do spowodowane zmiana schematu statycznego tego elementu konstrukcyjnego.

Podłoże może być realizowane wielorako. Może to być podbudowa z kruszywa łamanego albo zmieszany w odpowiednich proporcjach grunt z cementem, czyli tzw. stabilizacja gruntu.

Posadzka nie musi się opierać na płaskim podłożu. Może być podparta na innych elementach konstrukcyjnych, takich jak fundamenty pośrednie, między innymi pale fundamentowe czy ruszty fundamentowe.

Pale fundamentowe to pionowe elementy, zagłębione w podłożu, których zadaniem jest przeniesienie obciążeń z posadzki na grunt poprzez różne schematy. Jest wiele rodzajów pali, między innymi, prefabrykowane wbijane czy przygotowane na miejscu. Stosowane są na gruntach o słabej nośności, takich jak nasypy niebudowlane lub torfy.

Ruszty fundamentowe to konstrukcje połączonych ze sobą belek mających nadać dodatkową sztywność całemu układowi. Stosowane są w lokalizacjach o zróżnicowanych strukturze gruntów o różnych parametrach lub na szkodach górniczych.

W dużej większości deweloperzy unikają dodatkowych konstrukcji ze względu na rosnące koszty. Są to bardzo rzadkie rozwiązania.

Posadzki betonowe jak to się robi.

Posadzki betonowe realizowane są jako bezdylatacyjne. Oznacza to brak typowych dylatacji na pełny przekrój. Dylatacje realizuje się jako nacięcia na 1/3 grubości płyty. Dylatacje w posadzkach dylatacyjnych powinny być realizowane w polach 6m x 6m. W przypadku posadzki bezdylatacyjnej pole robocze może osiągnąć nawet 3500 m².

Odpowiednio wcześniej przygotowane są pola robocze oddzielone profilami stalowymi. Następnie rozkładana jest folia, czyli warstwa poślizgowa oraz zatrzymująca podciąganie kapilarne. Pola wypełniane są betonem ze zbrojeniem rozproszonym rozprowadzanym odpowiednimi maszynami. Osprzęt wyposażony jest w odpowiednią aparaturę, laserowe czujniki, które zapewniają odpowiednią płaskość posadzki.

Po zakończeniu procesu wylewania posadzki jest ona zacierana przy użyciu tzw. helikopterów, czyli maszyn z obrotowymi pacami.

Wierzch posadzki w procesie zacierania posypywana jest proszkiem utwardzającymi.

Posadzka przez cały okres dojrzewania betonu powinna być traktowana wodą, czyli polewana. Budowlańcom bardzo zależy na tym, aby beton za szybko nie wysechł, bo może popękać. Tak polany beton przykrywany jest folią, aby nie dopuścić do zbyt szybkiego odparowania wody.

W zależności od rodzaju betonu i odpowiednich domieszek, po posadzce można chodzić już nawet na drugi dzień od wylania. Pełną nośność posadzka osiąga po 28 dniach od wykonania.

Płaskość posadzki betonowej.

Tak jak już wspomniałem na początku, posadzka jest najważniejszym elementem budynku, patrząc z perspektywy operacji logistycznych.

Poza parametrem nośności musi być płaska. Polskie normy są bardzo oszczędne w tym aspekcie, dlatego też przyjęto do standardu sprawdzanie tego parametru wg norm niemieckich. DIN 18202 jest normą, która dokładnie adresuje ten temat.

Norma DIN 18202 pokazuje jak wyżej tabele wg, której dokonywane są odpowiednie pomiary. I tak dla zwykłego magazynu na poziomie 1m odchyłka nie powinna być większa niż 4mm.

Odchyłkę miedzy się narzędziem zwanym szczelinomierzem klinowym.

Bardziej restrykcyjne zapisy znajdują się w normach brytyjski TR34.

Stosuje się je również do posadzek, na których będą montowane regały systemowe z wąskimi alejkami.

Usterki posadzek betonowych.

Najczęstszymi usterkami posadzek są spękania lub klawiszowanie.

Przyczyn spękań może być wiele. Naprawa polega na nacięciu spękania i wypełnieniu go odpowiednimi materiałem.

Klawiszowanie również może mieć wiele przyczyn. Zauważa się to bardzo często przy nacięciach technologicznych. Zjawisko to polega na przemieszczaniu się miedzy sobą płyt posadzki na przerwach roboczych. Naprawa polega na nawierceniu otworów w płycie z jednej i z drugiej strony przerwy roboczej, a następnie wypełnienie zaczynem cementowym przestrzeni pod posadzką.

Na stan posadzki należy zwrócić uwagę w starszych obiektach przemysłowych. Po wielu latach użytkowania posadzki mogą być uszkodzone. Dlatego zalecam wykonanie badań podłogi przed rozpoczęciem swoich operacji.

Specjalna posadzka przemysłowa.

Przez posadzki specjalne mam na myśli posadzki w niestandardowych budynkach magazynowych.

• W mroźniach pod posadzką umieszcza się dodatkowo ogrzewanie podłogowe oraz dodatkową izolację termiczną. Bardzo często w takich obiektach realizuje się regały przesuwne. W posadzce zatapia się odpowiednie szyny, co implikuje większą grubość posadzki.
• Posadzki w magazynach dla produktów chemicznych pokrywane są żywicami epoksydowymi dla ochrony betonu, uniemożliwiając penetracje chemii to środowiska.
• Posadzki pod regały systemowe. W posadzce wykonywane są nacięcia w celu umieszczenia pętli indukcyjnej, wzdłuż której poruszają się systemowe wózki.

Posadzka przemysłowa

Wizualnie charakterystyczna ze względu na jednolitą i równą strukturę. Posadzki przemysłowe stanowią specjalne rozwiązanie wykończeniowe dedykowane obiektom przemysłowym. Są sercem magazynu. Niepoprawne wykonanie posadzki może całkowicie przekreślić funkcję magazynową obiektu.